Model Intel Core pojawił się w styczniu 2006, był on bezpośrednim następcą modelu Pentium M z ulepszonym rdzeniem o nazwie kodowej Yonah. Nie były one jednak dostępne dla komputerów stacjonarnych.

Model Intel Core 2 został wprowadzony w lipcu 2006 roku. Intel zastąpił architekture Netburst z modelu Pentium 4 w końcu na komputery stacjonarne. Była to pierwsza seria, która składała się z procesorów dwurdzeniowych i czterordzeniowych. W 2008 architektura została zredukowana 45 nm dzięki czemu taktowanie zostało podniesione do 3.33GHz.

Intel stworzył procesor Atom dla netbooków i nettopów, który zapewniał długą żywotność baterii dzięki nieskiemu poborowi mocy. Jednak jego wydajność pozostawiała dużo do rzeczenia mimo tego, że używał on technologii HyperThreading, odpowiadała ona tylko około połowie mocy obliczeniowej Pentium M. Od 2009 były również dostępne z zintegrowanym układem graficznym.

Intel Core i7 - wydany pod koniec 2008 roku jest pierwszym procesorem z zintegrowanym kontrolerem pamięci(socket 1366). Był to pierwszy procesorm który mógł mieć nawet 6 rdzeni, Intel później rozszerzył serię o procesory i3, i5 oraz i7 pod socket 1156. Powstała technologa Turbo Boost.